ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ အတၳဳပၸတၱိ

==================================================

      ျမန္မာႏွစ္ ၁၂၉၈ ခု၊ တေပါင္းလျပည့္ (ခရစ္ႏွစ္ ၁၉၃၇ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂၃ ရက္) အဂၤါေန႔၌ ပဲခူးတိုင္း၊ သဲကုန္းၿမိဳ႕နယ္ ပုတီးကုန္းၿမိဳ႕တြင္ ဖြားျမင္သည္။ အဖ ဦးေမာင္ညိဳ၊ အမိ ေဒၚသန္းတင္တို႕ျဖစ္သည္။

       ၁၉၄၄ ခုႏွစ္တြင္ သဲကုန္းၿမိဳ႕၊ တပ္ရြာ အလယ္ေက်ာင္း၌ ဘုန္းေတာ္ႀကီးပညာ အေျခခံမ်ားကို စတင္သင္ယူခဲ့ၿပီး ၁၉၅၂ ခုႏွစ္တြင္ ရွင္သာမေဏ၊ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္တြင္ ရဟန္းျပဳသည္။ ရန္ကုန္၊ မႏၲေလးႏွင့္ စစ္ကိုင္းၿမိဳ႕မ်ားတြင္ အထက္တန္း ပိဋကတ္စာေပမ်ားကို ေလ့လာသင္ယူဆည္းပူးခဲ့သည္။

      ၁၉၆၁ တြင္ ဓမၼာစရိယ စာခ်တန္းေအာင္ျမင္၍ သာသနဓဇ ဓမၼာစရိယဘြဲ႔ ရရွိခဲ့သည္။ ၁၉၆၂ တြင္ သံဃာ့တကၠသိုလ္သို႔ ဝင္ေရာက္ခဲ့ၿပီး ၁၉၆၅ တြင္ ဗုဒၶြသာသနာ ဒီပလိုမာဘြဲ႔ကို ရရွိခဲ့သည္။ ထိုႏွစ္မွာပင္ ဧရာဝတီတုိင္း ေလးမ်က္ႏွာၿမိဳ႕၌ ျမန္မာဗုဒၶသာသနာျပဳေက်ာင္း (B.B.M. College) ကို တည္ေထာင္ခဲ့သည္။ ၁၉၆၈ မွစ၍ စစ္ကိုင္းေတာင္၌ ဗုဒၶစာေပမ်ားကို စတင္သင္ၾကားပို႔ခ်ခဲ့သည္။ ၁၉၇၂ မွစ၍ မြန္ျပည္နယ္၊ သထံုခရုိင္၊ ေပါင္ၿမိဳ႕နယ္၊ က်ဳံကရြာ သပိတ္အိုင္ေတာရေက်ာင္း၌ ၄ ႏွစ္ၾကာ ပဋိပတ္အလုပ္ အားထုတ္ခဲ့ၿပီး ၁၉၇၅ မွစ၍ ျမန္မာျပည္အႏွ႔ံ ဗုဒၶေဒသနာမ်ား ေဟာၾကားခဲ့သည္။

        ၁၉၇၇ တြင္ စစ္ကိုင္းေတာင္၌ သီတဂူေက်ာင္းတုိက္၊ ၁၉၇၈ တြင္ သီတဂူသာသနာျပဳအဖြဲ႔ကို စတင္တည္ေထာင္ၿပီး ၁၉၇၉ ၌ ကမာၻလွည့္သာသနာျပဳလုပ္ငန္းကို စတင္ခဲ့သည္။ ယေန႔အထိ ႏိုင္ငံေပါင္း ၄၅ ႏိုင္ငံေက်ာ္ လွည့္လည္ခဲ့ၿပီး အစည္းအေဝးေပါင္း ၅ဝ ေက်ာ္ တက္ေရာက္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။

         ၁၉၈ဝ ျပည့္ႏွစ္တြင္ စစ္ကိုင္းေတာင္ ‘သီတဂူ ေရအလွဴေတာ္စီမံကိန္း’ကို တည္ေဆာက္ခဲ့သည္။ ေရအလွဴေတာ္စီမံကိန္းသည္ ဧရာဝတီျမစ္အတြင္းမွေရကုိ စစ္ကုိင္းေတာင္ရိုးေပၚအေရာက္ ေဆာင္ရြက္ရျခင္းျဖစ္ၿပီး ေရစက္ရံု ၃ ရံု၊ ေရသန္႔စက္ရံု ၂၊ ေရကန္ ၁၂ လံုးျဖင့္ စစ္ကိုင္းေတာင္ ေခ်ာင္ေပါင္း ၉ဝဝ ေက်ာ္ရွိ ရဟန္း သာမေဏ၊ သီလရွင္ ၉ဝဝဝ ေက်ာ္တို႔အား ေရပိုက္လိုင္း ေပေပါင္း ၂ သိန္းခြဲေက်ာ္ျဖင့္္ တစ္ေန႔လွ်င္ ေရဂါလံ ၅ သိန္းခန္႔ ေပးေဝလ်က္ရွိသည္။

         ၁၉၈၅ တြင္ က်ပ္သိန္း ၅ဝဝ ေက်ာ္ ကုန္က်ေသာ ခုတင္ ၁ဝဝ ဆံ့ ‘သီတဂူ အာယုဒါနေဆးရံုေတာ္’ကို စတင္တည္ေဆာက္ခဲ့ၿပီး ၁၉၉ဝ ျပည့္ႏွစ္တြင္ ဖြင့္လွစ္ခဲ့သည္။ ထိုေဆးရံုက က်န္းမာေရးစရိတ္မတတ္ႏိုင္ေသာ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားသာမက ဆင္းရဲႏြမ္းပါးေသာ ျပည္သူလူထုကို အခမဲ့ ေဆးကုသႏိုင္ရန္ လွဴဒါန္းဒါနျပဳလ်က္ရွိသည္။ ျပည္ပမွ မ်က္စိကုဆရာဝန္ႀကီးမ်ားအား ဖိတ္ၾကား၍လည္း ႏွစ္စဥ္ မ်က္စိေဝဒနာရွင္မ်ားအား အခမဲ့ ခဲြစိတ္ကုသေပးႏိုင္ခဲ့သည္။ ဆရာေတာ္သည္ ေရအလွဴေတာ္၊ အာယုဒါန အလွဴေတာ္သာမက ပညာေရး၊ လူမႈေရး၊ မိဘမဲ့ကေလးငယ္မ်ား ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ေရးမ်ားအတြက္ပါ သိန္းေပါင္းမ်ားစြာ လွဴဒါန္းလ်က္ရွိသည္။ ဆားေတာင္၊ သီေပါ၊ ကေလး၊ နတ္ေမာက္၊ ပန္းတေနာ္၊ ထားဝယ္၊ မင္းတပ္ ႏွင့္ ၿမိဳင္ႀကီးငူ တို႔၌လည္း ေဆးရုံမ်ားတည္ေဆာက္လ်က္ရွိသည္။

        ၁၉၉၄ တြင္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု တကၠဆက္ျပည္နယ္ ေအာ္စတင္ၿမိဳ႕တြင္ သီတဂူဗုဒၶဝိဟာရေက်ာင္းတုိက္ကို စတင္တည္ေထာင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့သည္။ ၁၉၉၆ တြင္ စစ္ကိုင္းေတာင္ သီတဂူကမာၻ႔ဗုဒၶတကၠသိုလ္ကို စတင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့သည္။


       ဆရာေတာ္အား အစိုးရက မဟာဓမၼကထိက ဗဟုဇနဟိတဓရဘြဲ႔ (၁၉၉၃)၊ အဂၢမဟာ သဒၶမၼေဇာတိကဓဇဘြဲ႔ (၁၉၉၅)၊ အဂၢမဟာပ႑ိတဘြဲ႔ (၁၉၉၇)၊ အဂၢမဟာ ဂႏၳဝါစကပ႑ိတ ဘြဲ႔တံဆိပ္ေတာ္မ်ား ကပ္လွဴပူေဇာ္ခဲ့ၿပီး ၂ဝဝ၃ တြင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္က ဒီလစ္ (D. Litt.) ဘဲြ႕၊ ၂ဝဝ၅ တြင္ ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ မဟာခ်ဴလာေလာင္ကြန္တကၠသိုလ္က ပီအိပ္ခ်္ဒီ (Ph.D) ဘြဲ႕ အပ္ႏွင္းခဲ့သည္။ ျမန္မာႏွစ္ ၁၃၆၉-ခု၊ ခရစ္ႏွစ္ ၂၀၀၈-ခုႏွစ္တြင္ အိႏၵိယႏုိင္ငံ နာလႏၵတကၠသိုလ္မွ ပီအိပ္ခ်္ဒီ (Ph.D)ဘြဲ႕ကုိ အပ္ႏွင္းခဲ႔သည္။ ျမန္မာႏွစ္ ၁၃၇၀-ခု၊ ခရစ္ႏွစ္ ၂၀၀၉-ခုႏွစ္တြင္ ထုိင္းႏုိင္ငံ မဟာမကုဋ္တကၠသုိလ္မွ ပီအိပ္ခ်္ဒီ (Ph.D)ဘြဲ႕ကုိ အပ္ႏွင္းခဲ႔သည္။

     ဆရာေတာ္သည္ ၂ဝဝ၆ ခုႏွစ္တြင္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု၊ မင္နီဆိုးတားျပည္နယ္ ႏွင့္ ၂ဝဝ၇ ခုႏွစ္တြင္ တင္နက္စီ ျပည္နယ္၌ သီတဂူဗုဒၶဝိဟာရကို တည္ေထာင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့သည္။

   ဆရာေတာ္သည္ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိအက်ဥ္းေထာင္တုိ႔တြင္ ႏွစ္စဥ္ အစာအာဟာရမ်ား ေကြၽးေမြးလွဴဒါန္းျခင္း၊ တရားဓမၼခ်ီးျမွင့္ျခင္းတုိ႔အျပင္ ဘုိးဘြားရိပ္သာမ်ား၊ မိဘမဲ့ကေလးမ်ား၊ မ်က္မျမင္ ဆြံ႔အ နားမၾကား ေဝဒနာရွင္မ်ား၊ စစ္မႈထမ္းေဟာင္းမ်ားကို ေငြေၾကး၊ ေဆး အစားအစာမ်ား မၾကာခဏ လွဴဒါန္းေလ့ရွိသည္။ ၿမိဳ႕နယ္/ ေက်းလက္ေဆးရံုမ်ားသို႔ လိုအပ္သည့္ အဖုိးတန္စက္ကိရိယာမ်ား ေဆးဝါးပစၥည္းမ်ား လွဴဒါန္းေလ့ရွိၿပီး စာသင္ေက်ာင္းမ်ားသို႔လည္း ကြန္ပ်ဴတာမ်ား၊ သင္ေထာက္ကူျပဳ လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းမ်ား လွဴဒါန္းေလ့ရွိသည္။

      ၂ဝဝ၈ ခု ေမလ နာဂစ္မုန္တိုင္း တိုက္ခတ္ၿပီးေနာက္ မုန္တိုင္းသင့္ေဒသမ်ားသို႔ ဆရာေတာ္ကိုယ္တိုင္ သြားေရာက္ၿပီး ေဒသခံမ်ားနဲ႔အတူ အပင္ပန္းအဆင္းရဲခံကာ ေသာက္သံုးေရသန္႔မ်ားရရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ျခင္း၊ ဘုရားေက်ာင္းကန္ ေနအိမ္မ်ား ျပဳျပင္ျခင္း၊ စာသင္ေက်ာင္းမ်ား ျပဳျပင္ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းျခင္းမ်ား လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ မုန္တိုင္းသင့္ဒုကၡသည္ ကူညီကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ႏိုင္ငံတကာ အန္ဂ်ီအိုမ်ားၿပီးလွ်င္ တစ္ဦးခ်င္းအေနျဖင့္ ေငြေၾကးပမာဏအမ်ားဆုံးကို ျပည္သူလူထုထံမွ ထိထိေရာက္ေရာက္အလွဴခံကာ ဒုကၡသည္မ်ားအတြက္လိုအပ္ေသာ စားနပ္ရိကၡာ၊ ေဆးဝါး၊ အဝတ္အထည္မ်ား လွဴဒါန္းျခင္းတို႔ကို စနစ္တက် က်ယ္ျပန္႔ထိေရာက္စြာ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့သည္။ 

        ဆရာေတာ္ ေဟာၾကားခဲ့ေသာ တရားေတာ္မ်ားအနက္ ၁၉၈၈ တြင္ ေဟာၾကားခဲ့သည့္ ‘ရာေဇာဝါဒ -မင္းက်င့္တရားဆယ္ပါး တရားေတာ္’၊ ၂ဝဝ၇ တြင္ ေဟာၾကားခဲ့ေသာ ‘ဧကရာဇ္မင္းႀကီးရဲ႕ ဘဝနိဂံုးတရားေတာ္’ ႏွင့္ ‘လူမိုက္တို႔ သြားရာလမ္း တရားေတာ္’တို႔ ျပည္သူမ်ားအၾကား အထူးပ်ံ႕ႏွံ႔ ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ခဲ့သည္။

        ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာ အရွင္ဥာဏိႆရသည္ သပိတ္အုိင္ေတာရတြင္ သီတင္းသံုးခဲ့ဖူးေသာေၾကာင့္ ‘သပိတ္အိုင္ဆရာေတာ္’ ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ သဲကုန္းၿမိဳ႕နယ္ ဇာတိဖြားျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ‘သဲကုန္းဆရာေတာ္’ ဟူ၍လည္းေကာင္း၊ သီတဂူေက်ာင္း သီတဂူေရအလွဴ သီတဂူေဆးရံု သီတဂူကမာၻ႔ဗုဒၶတကၠသိုလ္ သီတဂူဗုဒၶဝိဟာရ(အေမရိကန္) တုိ႔ကို တည္ေထာင္ေတာ္မူခဲ့သည္ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ‘သီတဂူဆရာေတာ္’ ဟူ၍လည္းေကာင္း လူသိမ်ားထင္ရွားသည္။
    ဆရာေတာ္သည္ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ စာအုပ္ေပါင္း ၁ဝဝ ေက်ာ္ႏွင့္ အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ စာအုပ္ေပါင္း ၃ဝ ေက်ာ္တုိ႔ကို ထုတ္ေဝခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။     ။

http://www.citizenofburma.org ႏွင့္ http://lapyae456.multiply.com/journal/item/1  တုိ ့မွ ရွာေဖြကူးယူတင္ျပပါသည္ခင္ဗ်ာ။

မွတ္ခ်က္။

     ယခုအခါ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးသည္ သက္ေတာ္ ၇၅ ၊ ၀ါေတာ္ ၅၅ ျဖစ္ပါသည္။ ဆရာေတာ္ၾကီးလုိ သူေတာ္ေကာင္း ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးဟာ အလြန္ၾကည္ညိဳ ေလးစားခ်ီးက်ဳးထုိက္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ၾကီးဟာ ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္သလုိ ႏုိင္ငံ့အေရးမွာလည္း ေခါင္းေဆာင္မႈေကာင္းေကာင္းနဲ ့ကုိယ္တုိင္မေန မနားပါ၀င္ဦးစီးဦးေဆာင္လုပ္ခဲ့တာဆုိရင္ျဖင့္ နာဂစ္အျပီး ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ငန္းမ်ားက သက္ေသခံေနပါတယ္။ ဆရာေတာ္ၾကီးသည္ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ဓာတ္အျပည့္ရွိ၍ ႏုိင္ငံ့အေရးေတြမွာ ခြန္အားအျပည့္နဲ ့အင္တုိက္အားတုိက္ လုပ္ေဆာင္ေနတာ အမ်ားမ်က္ျမင္ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္ေတာ့မွ နားမေနပဲ အမ်ိဳး ဘာသာ သာသနာအတြက္ က႑အသီးသီးမွ  တတ္စြမ္းႏုိင္သေလာက္ အစြမ္းကုန္ အမ်ားအက်ိဳးေဆာင္ရြက္ေတာ္မူေနပါတယ္။ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးဟာ တစ္သက္မွာ တစ္ခါ ေပၚထြန္းလာတဲ့ သာသနာ့အာဇာနည္ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးပါ။

သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ အမ်ိဳး ဘာသာ သာသနာအတြက္ ေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားကုိ ထပ္မံသိရွိေလ့လာလုိပါက http://www.sitagu.info/ သုိ ့သြားေရာက္ေလ့လာႏုိင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။

        ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ အမ်ားအက်ိဳးေဆာင္ရြက္မႈသည္ ကမာၻကပင္ ခ်ီးက်ဳးရေလာက္ေအာင္ အလြန္ေျပာင္ေျမာက္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ ပရဟိတ လူမႈေရးလုပ္ငန္းမ်ားကုိ အားသြန္ခြန္စုိက္ ၾကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္မႈမ်ိဳးသည္ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ် မလုပ္ႏုိင္ေသာ ေဆာင္ရြက္ခ်က္တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံသူ ႏုိင္ငံသားမ်ား အားထားေလးစားရေသာ ပုဂၢိဳလ္ျမတ္မ်ားတြင္ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးသည္ တစ္ဦးအပါအ၀င္ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာ့သမုိင္းတြင္မက ကမာၻ ့သမုိင္းတြင္ပါ တြင္က်န္၍ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ဂုဏ္သတင္းသည္ ေက်ာ္ေဇာပ်ံ ့ႏွံ ့ေနမည္ျဖစ္ပါသည္။  ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးလုိ သာသနာ့အာဇာနည္ပုဂၢိဳလ္မ်ား အမိျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ မ်ားမ်ားေပၚထြက္လာပါေစလုိ ့လည္း ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။

       ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး က်န္းက်န္းမာမာ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ႏွင့္ သက္ေတာ္ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစ ၊ အမ်ိဳး ဘာသာ သာသနာ အက်ိဳးကုိ ဆထက္ထပုိး သယ္ပုိးေဆာင္ရြက္ႏုိင္ပါေစလုိ ့တပည့္ေတာ္ ဆုေတာင္းေမတၱာပုိ ့သရင္း  ဤ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ အတၳဳပၸတၱိေလးကုိ အမ်ားသူငါ သိရွိေအာင္ျပန္လည္ကုသုိလ္ျပဳ ေဖာ္ျပျခင္းျဖင့္ အေ၀းမွေန၍ ရွိခုိးပူေဇာ္ ကန္ေတာ့လုိက္ရပါတယ္ အရွင္ဘုရား။

ထူးတင့္ႏုိင္  /၁၂-၅-၂၀၁၂  /ေန ့လည္၂း၀၀

သီတဂူဆရာေတာ္ ဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးအား ပိုမိုၾကည္ညဳိနိုင္ေအာင္
                                                        ထပ္မံ၍ ကုသိုလ္ျပဳလိုက္ပါသည္။

                                                    ေလးစားစြာျဖင့္      ...      ေမာင္ျမင့္
အားျပန္လည္ကူးယူတင္ျပပါသည္.....
                                           တင္တင္ေထြး

့့ျဖစ္ရပ္မွန္ဇာတ္လမ္း

ၿဖစ္ရပ္မွန္ (၁)

ဒီအၿဖစ္အပ်က္ေလးက အညာၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕မွာ တကယ္ၿဖစ္ပ်က္ ခဲ့တဲ့ ၿဖစ္ရပ္မွန္ဇာတ္လမ္းေလး တစ္ပုဒ္ၿဖစ္ပါတယ္။

တိတိက်က်ေၿပာရရင္ မုံရြာၿမိဳ႕နယ္၊ အလုံၿမိဳ႕ေလးမွာၿဖစ္ပါတယ္။ ဒီၿမိဳ႕ေလးဟာ ဘုိးေတာ္ဘုရား အိမ္နိမ့္စံဘ၀က ပဒုံဟူေသာအမည္နဲ႔ ၿမိဳ႔တည္ၿပီးစုိးစံခဲ့တာေၾကာင့္ သမုိင္းေၾကာင္းအရာလည္း ထင္ရွားခဲ့ပါတယ္။

အလုံၿမိဳ႕ေလးဟာ ခ်င္းတြင္းၿမစ္ကမ္းနဖူးမွာတည္ရွိေနတာေၾကာင့္လည္း သာယာစုိေျပလွပါသည္။ ၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြဟာ ခ်င္းတြင္းေရေသာက္သူမ်ားၿဖစ္ၾကတဲ့အတြက္ အသားအေရစုိေျပလွပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ခ်င္းတြင္းၿမစ္ေရဟာ အလုံၿမိဳ႕သူၿမိဳ႕သားေတြရဲ႕ နွလုံးသားမ်ားျဖစ္ေနပါေတာ့တယ္။

မစုစုလတ္ဟာ ဦးလွၿမတ္+ေဒၚစန္းရီဆုိတဲ့မိဘနွစ္ပါး၊ ညီအစ္ကုိေမာင္နွမမ်ားႏွင့္အတူ အလံုၿမိဳ႕၊ ေရြတံ

ခါးရပ္မွာေနထုိင္ၾကပါတယ္။ သူတုိ႔မိသားစုဟာ မ်ိဳးရုိးအစဥ္အဆက္ကတည္းက ေအးေအး ေဆးေဆး

ေနတတ္ၾကသူမ်ားၿဖစ္ၾကပါတယ္။ ဖခင္ဦးလွျမတ္ကေတာ့ အေရာင္းအ၀ယ္နဲ႔သာ အခ်ိန္ ကုန္ေနတတ္ၿပီး မိခင္ေဒၚစန္းရီမွာေတာ့ အထက ( ၁ ) အလုံမွ ေက်ာင္းဆရာမတစ္ဦး ၿဖစ္ပါတယ္။ ဆရာမၿဖစ္သည့္အေလ်ာက္ ခေလးငယ္မ်ား ေက်ာင္းပညာေရးျဖင့္သာ အခ်ိန္ကုန္ခဲ့ရပါတယ္။

"တပည့္မရွား တစ္ၿပားမရွိ ပီတိကုိစား အားရွိပါ၏" ဆုိတဲ့သူလည္းၿဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ မိမိရဲ့ သားသမီးမ်ားကုိ " အမ်ိဳးကုိဘယ္လုိခ်စ္ရမယ္၊ ဘာသာတရားကုိဘယ္လုိေလးစားတန္ဖုိးထားရမယ္" စတာေတြကုိ ဆုံးမသြန္သင္ဖုိ႔ပ်က္ကြက္ခဲ့ပါတယ္။ အခုဆုိရင္သမီးၿဖစ္သူ မစုစုလတ္ေတာင္ အရြယ္ေရာက္လုိ႔ လွေသြးၾကြလုိ႔ေနပါၿပီ။ အသားကလည္းၿဖဴ ရုပ္ဆင္းအဂၤါကလည္းေခ်ာေမြ႕၊ ခႏၶာကုိယ္အခ်ဳိးအစားကလည္းေၿပၿပစ္ေတာ့ ျမင္သူတကာေငးေမာရေလာက္ေအာင္ လွပလြန္းပါတယ္။ အလွေပၚအယဥ္ဆင့္ဆုိသလုိ သူ႔ရဲ႕ရုိးသားမႈဂုဏ္ကလည္း ပုိၿပီးေတာ့လွပတင့္တယ္မႈကုိ အေရာင္ေတာက္ေစပါတယ္။

အရြယ္လည္းေရာက္လာတဲ့မစုစုလတ္ဟာ မိဘေတြရဲ႕၀င္ေငြကုိ တစ္ဘက္မွကူညီၿပီးရွာေဖြေပးခ်င္တဲ့ အတြက္ စက္ခ်ဳပ္ပညာကုိသင္ယူခဲ့ပါတယ္။ ဒီပညာနဲ႔ပဲ မိဘ၀င္ေငြကုိ တစ္ဘက္တစ္လမ္းကရွာေဖြၿပီး မိဘေက်းဇူးဆပ္ခဲ့ပါတယ္။

အလုပ္အကုိင္ေလးကလည္းရွိ၊ ရုပ္ရည္ကလည္းေခ်ာ၊ သေဘာမေနာကလည္းၿဖဴဆုိေတာ့ သူကုိ လွမ္းၿခဴဖုိ႔ၾကိဳးစားေနၾကတဲ့ ကုိကုိလူပ်ိဳကာလသားေတြကလည္း ၀ုိင္း၀ုိင္းလည္ေအာင္ရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီထဲမွာ ရာဇင္ဆုိတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္လည္း အပါအ၀င္ၿဖစ္ခဲ့ပါတယ္၊ ရာဇင္ဟာ စုစုလတ္ အပ္ခ်ဳပ္ဆုိင္ကုိသြားတုိင္း လမ္းမွေစာင့္ၿပီး ပုိးပန္းေလ့ရွိခဲ့ပါတယ္။ ရုိးသားၿဖဴစင္ေၿဖာင့္မတ္တဲ့ စုစုလတ္ ကုိ အာေဘာင္အာရင္းသန္သန္ၿဖင့္ ခ်ိဳၿမရႊင္ၿပတဲ့ ရည္းစားစကားမ်ားေၿပာၿပီး စုစုလတ္ရဲ့အခ်စ္ကုိ ရယူ နုိင္ခဲ့ပါတယ္။

အခ်စ္မ်က္ကန္းသည္မေလးစုစုလတ္ဟာ ရာဇင္ရဲ႕အခ်စ္ကုိ လက္ခံရယူၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ရာဇင္ဟာမစုစုလတ္အေပၚ အလုိလုိက္အၾကိဳက္ေဆာင္ကာ အစြမ္းကုန္ယုယၾကင္နာမႈမ်ား ေပးစြမ္းခဲ့

ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး မစုစုလတ္ၾကိဳက္တတ္တဲ့ အမွတ္တရပစၥည္းေလးမ်ားကုိ ၀ယ္ေပးေလ့ရွိခဲ့ၿပီး အၿပံဳးခ်ိဳခ်ိဳမ်က္ႏွာထားေလးနဲ႔ အၾကြားပုိျပခဲ့ပါတယ္။ မိန္းခေလးတစ္ေယာက္ကုိဘယ္လုိေၿပာရမယ္ ဘယ္လုိခ်ဥ္းကပ္ရမယ္၊ ဘယ္လုိၿမဴဆြယ္ရမယ္ဆုိတာကုိလည္း ကြ်မ္းက်င္ပုိင္နုိင္ၿပီး မိန္းမက်မ္း

ေက်ထားပုံလည္းရပါတယ္။

ရာဇင္နဲ႔မစုစုလတ္ဟာ တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္သိပ္ခ်စ္ၾကေပမဲ့ မတူညီတဲ့ျခားနားခ်က္ေတြ ရွိခဲ့ၾကပါတယ္ အဲဒါကေတာ့ လူမ်ိဳးလည္းမတူ၊ ဘာသာကလည္းျခားနားလုိ႔ေနပါတယ္။

မစုစုလတ္ဟာ ဗုဒၶဘာသာျမန္မာလူမ်ဳိးစစ္စစ္ျဖစ္တဲ့မိဘနွစ္ပါးက ေပါက္ဖြားလာတဲ့ ၿမန္မာအမ်ီဳးသမီး

ေလးပဲျဖစ္ပါတယ္။ ရာဇင္ကေတာ့ ၿမန္မာလူမ်ဳိးလည္းမဟုတ္သလုိ ဗုဒၶဘာသာကုိ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္

သူလည္း မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး။ ဒီလုိမတူညီတဲ့ ျခားနားမႈေလးေတြေၾကာင့္ မစုစုလတ္မိဘမ်ားကလည္း

ရာဇင္နဲ႔သေဘာမတူခဲ့သ လုိ မစုစုလတ္ကုိယ္တုိင္ကလည္း ရာဇင္နဲ႔လက္ထပ္ဖုိ႔ ျငင္းဆန္ခဲ့ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ရာဇင္က မစုစု လတ္ကုိ "လူမ်ဳိးမတူ ဘာသာမတူတာနဲ႔ ကုိယ္တုိ႔နွစ္ေယာက္ ေဝးရမယ္ဆုိတာ လုံး၀မျဖစ္ေစရဘူး။ ငါလည္းငါႀကိဳက္နွစ္သက္တဲ့ဘာသာကုိ ကုိးကြယ္မယ္။ မင္းကုိလည္း မင္းႀကိဳက္နွစ္သက္တဲ့ဘာသာကုိ လြပ္လြပ္လပ္လပ္ ကုိးကြယ္ယုံၾကည္ခြင့္ေပးမယ္"ဆုိၿပီး အာမခံခ်က္ ရဲရဲတင္းတင္းေပးလုိက္ပါတယ္။

ျဖစ္ရပ္မွန္ အပုိင္း( ၂ )

အရုိးခံမစုစုလတ္ခမ်ာ စိတ္ထဲမွာ ရာဇင္ဟာအျခားအျခားေသာလူမ်ဳိးျခား၊ ဘာသာျခားေတြနဲ႔မတူ လိမၼာယဥ္ေက်းမႈရွိတယ္။ လူမႈေရးရွိတယ္၊ သူ႔အေပၚကုိ နားလည္မႈေပးတယ္၊ ဘာသာေရး လြတ္လပ္ခြင့္ကုိလည္းေပးတယ္ဆုိၿပီး တစ္ကုိယ္ေတာ္ခ်ီးမြမ္းခမ္းထုတ္ကာ ရာဇင္ကုိ မုိးက်ေရြကုိယ္ နတ္သားတစ္ပါးလုိ ထင္လာခဲ့ပါတယ္။

မစုစုလတ္မိဘေတြကလည္း ရာဇင္နဲ႔အဆက္အသြယ္ျဖတ္ဖုိ႔ အမ်ဳိးမ်ဳိးေျဖာင္းဖ်ခဲ့ၾကပါတယ္။ " သမီးရယ္ အခုသမီးနဲ႔ခ်စ္ႀကိဳက္ေနတဲ့ေကာင္ေလးနဲ႔ေတာ့ မယူပါနဲ႔၊ သမီးဒီေကာင္ေလးကုိ လက္ထပ္ယူမယ္ဆုိရင္

ေမေမတုိ႔မိဘဘုိးဘြားအစဥ္အဆက္ေတြ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ခဲ့တဲ့ မ်ဳိးရုိးဗီဇေတြ ပ်က္စီးကုန္ လိမ့္မယ္၊ သမီးၾကားဖူးမွာပါ၊ ေျမမ်ိဳလုိ႔လူမ်ိဳးမျပဳတ္ လူမ်ိဳမွလူမ်ိဳးျပဳတ္မယ္ဆုိတာ၊ ဒီစကားဟာ ေရွးက လူႀကီးေတြက သက္သက္အဓိပၸါယ္မဲ့ ေျပာခဲ့တာမဟုပ္ဘူး၊ သမီးတုိ႔လုိ အခ်စ္မ်က္ကန္းေတြအတြက္ အေရးတႀကီးမွာခဲ့တဲ့စကားျဖစ္တယ္၊ သမီးအခုဆုိရင္ အဲဒီစကားရဲ႕ စည္းတစ္ဘက္ကုိ ေရာက္ဖုိ႔ တာစူ

ေနၿပီ၊ အသိတရားနဲ႔သတိထားပါသမီးရယ္၊ ေမေမလည္းငယ္ရာကႀကီးလာတာမုိ႔ သမီးတုိ႔လူငယ္ေတြရဲ႕ အခ်စ္ဟာ ဘယ္ေလာက္ထိနက္ရိႈင္းစူးနစ္တယ္ဆုိတာ ေမေမနားလည္ပါတယ္။

ေမေမတုိ႔နဲ႔အမ်ဳိးတူဘာသာတူ၊ ျဖစ္ေနမယ္ဆုိရင္ လမ္းေဘးမွာေျချပတ္လက္ျပတ္ ေတာင္းစားေနတဲ့ သူေတာင္းစားနဲ႔ဆုိရင္ေတာင္ ေမေမ အခုလုိမ်က္ရည္နဲ႔မ်က္ခြက္ငုိယုိၿပီး သမီးကုိေတာင္းပန္ေနမွာ

မဟုတ္ဘူး၊ လမ္းေဘးကသူေတာင္းစားနဲ႔ယူလို႔ ငါ့သမီးကေမြးတဲ့ ေမေမ့ေျမးေလးေတြဟာ ျမန္မာလူမ်ိဳး စစ္စစ္ျဖစ္ရေသးတယ္၊ အခုသမီးခ်စ္ႀကိဳက္ေနတဲ့ ေကာင္ေလးနဲ႔သာယူမယ္ဆုိရင္ ငါ့သမီးက ေမြးတဲ့

ငါ့ေျမးေလးေတြဟာ လူမ်ိဳးျခားကျပားေလးေတြျဖစ္ေနေခ်ရဲ႕။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ေမေမ့ကုိသနား ၾကင္နာေသာ အားျဖင့္ ေက်းဇူးဆပ္တဲ့အေနနဲ႔ ဒီေကာင္ေလးကုိေတာ့ လုံး၀လက္မထပ္နဲ႔ေနာ္"ဆုိၿပီး မိခင္ေဒၚစန္းရီ ခမ်ာ သမီးျဖစ္သူကုိ ငုိယုိၿပီးေတာင္းပန္ရွာပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ မစုစုလတ္ကေတာ့ ခပ္မုိက္မုိက္ပဲ အခ်စ္သူရဲေကာင္းႀကီးလုပ္ၿပီး ရာဇင္နဲ႔နွစ္ဦးသေဘာတူ လက္ထပ္ယူလုိက္ၾကပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက မစုစုလတ္ဟာ ကမ္းမၿမင္လမ္းမၿမင္ နွစ္ဦးသား ခ်စ္ရည္လူး ကာ ေပ်ာ္ရြင္လုိက္သည့္ျဖစ္ျခင္း၊ ေလာကမွာသူ႕ေလာက္ကံေကာင္းသူ မရွိဟုပင္ ထင္ခဲ့မိပါတယ္။

သူတုိ႔လက္ထပ္ၿပီးလုိ႔နွစ္လေလာက္ၾကာလာတဲ့အခါမွာေတာ့ မင္းသားေခါင္းစြပ္ထားတဲ့ ဘီလူးမ်က္ႏွာ ဟာ တစ္ေန႔တျခား ထင္ထင္ရွားရွားေပၚလြင္လာပါေတာ့တယ္။ ရာဇင္ဟာ သူတုိ႔ဘာသာရဲ႕ထံုးစံအတုိင္း

မစုစုလတ္ကုိ သူတုိ႔ဘာသာထဲ၀င္ရမယ္လုိ႔ အက်ပ္ကုိင္လာပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ရာဇင္က တကယ္လုိ႔

မစုစုလတ္အေနနဲ႔ သူတုိ႔ဘာသာထဲကုိမ၀င္ပဲ ဗုဒၶဘာသာကုိ ဆက္လက္ကုိးကြယ္ယုံၾကည္ေနဦးမယ္ ဆုိရင္ သူတုိ႔ဘာသာရဲ႕ထုံးစံအရ တရား၀င္ဇနီးမယားၿဖစ္မလာ ႏိုင္ေၾကာင္း၊ ေမြးလာတဲ့သားသမီးေတြ

မွာလည္း တရား၀င္သားသမီးမဟုတ္ေတာ့ဘဲ တိတ္တိတ္ပုန္း ရထားတဲ့သားသမီးမ်ား ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ အေမြဆက္ခံခြင့္မရရွိနုိင္ေၾကာင္း၊ မစုစုလတ္ကုိယ္တုိင္မွာလည္း၊ တရား၀င္ဇနီးမယား မၿဖစ္ေသးတဲ့

အတြက္ လင္မယားခ်င္းကြဲကြာတဲ့အခါ ဘာပစၥည္းမွမရႏုိင္ေၾကာင္း၊ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ မစုစုလတ္ကုိယ္တုိင္

တရား၀င္ဇနီးျဖစ္ေအာင္ သူတုိ႔ဘာသာထဲ၀င္ၿပီး သူတုိ႔ဘာသာနဲ႔အညီ လက္ထပ္ရမညီျဖစ္ေၾကာင္း အက်ပ္ကုိင္လာပါတယ္။

ေနာက္ၿပီး ရာဇင္ရဲ႕မိဘ ညီအစ္ကုိေမာင္ႏွမေတြကလည္း သူတုိ႔အိမ္မွာတစ္ျခားဘာသာကုိ ကုိးကြယ္ ယုံၾကည္တဲ့ မစုစုလတ္ရွိေနလုိ႔ လာဘ္မရွိတာ စီးပြားေရးက်တာဆုိၿပီး မစုစုလတ္အေပၚအျပစ္ပုံခ်ကာ မၾကည္ျဖဴႏုိင္ေတာ့ဘဲ ၿငိဳျငင္လာၾကပါတယ္။

အခုေတာ့ လူမ်ိဳးျခားဘာသာျခားရဲ႕စကားကုိယုံၾကည္ၿပီး လက္ထပ္ယူခဲ့တဲ့ မစုစုလတ္ရဲ႕ မုိးေကာင္းကင္

ေရြအိမ္မက္ႀကီးဟာ တစ္ျဖည္းျဖည္းအေရာင္ေတြလြင့္ပါးၿပီး ပ်က္ျပယ္ခဲ့ရပါၿပီ။ ေပ်ာ္ရြင္ ရယ္ေမာျခင္း

ေတြဟာလည္း တျဖည္းျဖည္းအရည္ေပ်ာ္ကာ ငုိေၾကြးျခင္းရဲ႕ လမ္းစျဖစ္ခဲ့ရပါၿပီ။ သူရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းထက္က ခ်ိဳခ်ိဳျမျမစကားလုံးေတြဟာ ခုေတာ့ခါးတမာေတာလုိ ျဖစ္ခဲ့ရပါၿပီ။ သူတုိ႔ရဲ႕ ၾကင္စဦးဇနီးေမာင္ႏွံတုန္းက အၾကင္နာပုံရိပ္ေတြဟာလည္း တံလ်ပ္ပမာ အေ၀းဆီသုိ႔သာ တရိပ္ရိပ္ လြင့္ေမ်ာေပ်ာက္ကြယ္သြား ရၿပီတကား။

အခုေတာ့မစုစုလတ္ခမ်ာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တခုခုေတာ့ခ်ရေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္။ တုိင္းျပည္နဲ႔မိဘဘုိးဘြား

ေတြရဲ့ မ်ိဳးရုိးဇာတိကုိငဲ့မည္ေလာ၊ မိမိရဲ႕တစ္ဘ၀စာ တစ္နပ္စာ ေရွ႕ေရးကုိငဲ့မည္ေလာ၊ ပဒုိင္းသီးကဲ့သုိ႔ စားလည္းရူး ဆုတ္လည္းစူးျဖစ္ရေတာ့မည့္အေျခအေနသို႔ ဆုိက္ေရာက္ေနပါေတာ့တယ္။ မိမိရဲ႕အမုိက္ ဇာတ္ကုိ မိမိကုိယ္တုိင္ပဲ ၿပီးဆုံးေအာင္ က ရပါေတာ့မယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ အိမ္ျပန္လုိ႔လည္း ဘယ္မိဘ ညီအစ္ကုိေမာင္ႏွမကမွ လက္ခံမည္မဟုတ္၊ မိဘညီအကုိေမာင္ႏွမေတြက ဒီလူမ်ိဳးျခားဘာသာျခားကုိ လက္ထပ္မယူဖုိ႔ အတန္တန္တားတဲ့ၾကားက မိမိကုိယ္တုိင္က ပုိးဖလံမ်ိဳး မီးကုိတုိးသကဲ့သုိ႔ အခ်စ္သူရဲ ေကာင္းႀကီးလုပ္ၿပီး " ငရဲ " တြင္းထဲသုိ႔ ခုန္ဆင္းခဲ့သည္မဟုတ္ပါလား။

အပုိင္း ( ၃ )ဇာတ္သိမ္း

အခုေတာ့ မစုစုလတ္ရဲ႕ဘ၀ကေတာ့ "ေပါက္တဲ့နဖူးမထူးဘူး" ဆုိတဲ့စကားလုိ ဘယ္အရာမ်ိဳးကုိမွ မထူး

ေတာ့ဘဲ ကံၾကမၼာကုိသာယိုးမယ္ဖြဲ႕ၿပီး လူမ်ဳိးျခားဘာသာဇာတ္ထဲကုိ ေျခစုံပစ္၀င္လုိက္ရပါေတာ့တယ္။

လူမ်ဳိးျခား၊ ဘာသာျခားဇာတ္ထဲ၀င္ရတယ္ဆုိတာ ပါးစပ္ကအေျပာနဲ႔၀င္ပါ့မယ္ဆုိၿပီး လုပ္လုိ႔မရဘူး။ သူတုိ႔ယုံၾကည္မႈရွိေအာင္ သူတုိ႔ခုိင္းသမွ် အကုန္လုပ္ျပရတယ္။ မစုစုလတ္ငယ္ငယ္ေလးထဲက ဦးထိပ္မွာ

ပန္ဆင္ၿပီး ရွိခုိးဦးခ်ခဲ့တဲ့ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ဟာ အခုေတာ့ မစုစုလတ္ရဲ႕ေျခဖ၀ါးေအာက္ ေရာက္ခဲ့ရပါၿပီ။

မိဘဘုိးဘြားစဥ္ဆက္က အေရွ႕အရပ္ကုိ ေခါင္းျပဳအိပ္ခဲ့ရတဲ့မစုစုလတ္ဟာ အခုေတာ့ ေျခအစုံပစ္ကန္ၿပီး အိပ္ခဲ့ရပါၿပီ။ အိမ္ဦးခန္းမွာကုိးကြယ္ယုံၾကည္ခဲ့တဲ့ ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ဟာလည္း သာမန္သစ္သားတုံးအမွတ္

ျဖစ္ခဲ့ရပါၿပီ။ တန္ခုိးႀကီးေစတီပုထုိးမ်ားဟာလည္း မစုစုလတ္ဘ၀အတြက္ေတာ့ အုပ္ပုံအျဖစ္ေရာက္ခဲ့ရပါ ၿပီ။

သုိ႔ေပမယ့္ မစုစုလတ္အေနနဲ႔ ဘာမွအားအငယ္ခဲ့ပါ။ ဘာကုိမွ လည္း ေတြးၿပီးမပူပန္ခဲ့ပါ။ ေမာင္သာ

ေမ့ဘ၀၊ ေမာင္သာေမ့ရဲ႕ကမၻာျဖစ္လုိ႔ ေနခဲ့မိပါတယ္။ ေလာကမွာ အျမတ္ႏုိးဆုံးအရာေတြလို႔ထင္မွတ္ ထားခဲ့တဲ့ မိဘမ်ိဳးရုိးစဥ္ဆက္နွင့္ ဘာသာတရားေတြကုိ ခ်ိန္ခြင္တစ္ဖက္မွာတင္ၿပီးေတာ့ ရာဇင္ဆုိတဲ့

ေမာင့္ကုိ ခ်ိန္ခြင္တစ္ဖက္မွာတင္ၿပီး ခ်ိန္တြယ္ခြင့္ရမယ္ဆုိရင္ေတာင္၊ ေမာင့္ဖက္မွာပဲ အေလးေပးခဲ့တဲ့ အခ်စ္မ်က္ကန္းသည္မေလး မစုစုလတ္မဟုတ္ပါလား။

၂၀၀၀ ျပည့္နွစ္ မတ္လသုိ႔ေရာက္ခဲ့ပါၿပီ။ ဒီအခ်ိန္မွာ မစုစုလတ္တစ္ေယာက္ က်မၼာေရးမၾကာခဏ

ေဖာက္ျပန္လုိ႔ေနပါတယ္။ ညတုိင္းအိပ္တဲ့အခါေတြမွာလည္း အိမ္မက္ဆုိးမ်ားျမင္မက္ေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒုကၡေရာက္တဲ့အခါထြက္ေပါက္အၿဖစ္ လင္ေယာက်္ားမသိေအာင္ ေဗဒင္ဆရာကုိ အားကိုး

တႀကီးနဲ႔ သြားေမးပါတယ္။ ေဗဒင္ဆရာက ဘုရားမွာအုန္းညြန္႔၊ ဒါန္းညြန္႔မ်ားလွဴၿပီး ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ

မ်ားလုပ္ဖုိ႔ ယၾတာေပးလုိက္ပါတယ္။ မစုစုလတ္အေနနဲ႔ ေရာဂါေ၀ဒနာ သက္သာ ေပ်ာက္ကင္းေစဖုိ႔

ေဗဒင္ဆရာေပးလုိက္တဲ့ ယၾတာကုိေခ်ခ်င္ပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဘာသာၿခားဇာတ္ထဲ၀င္ထားတဲ့ သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဘုရားေက်ာင္းကန္မွာသြားၿပီး အုန္းညြန္႔၊ ဒါန္းညြန္႔လွဴဖုိ႔ အခက္ေတြ႔ရ ပါေတာ့တယ္။

ဒါေပမယ့္ ဥပါဒါန္ေၾကာင့္ဥပါဒ္ေရာက္ မၿဖစ္ရေအာင္ ( ၆. ၃. ၂၀၀၀ )ေန႔မွာ ဘုရားေက်ာင္းကန္ကုိ သြားမေနေတာ့ဘဲ မိမိအိမ္မွာတင္ လစ္ပုိပုလင္းထဲကုိ အုန္းညြန္႔၊ ဒါန္းညြန္႔မ်ားထုိးကာ အပ္ခ်ဳပ္စက္ ခုံေပၚမွာပဲ တင္လွဴလုိက္ပါတယ္။ ဒီစက္ခ်ဳပ္ခုံေပၚမွာ ပန္းတင္လွဴတာကုိျမင္သြားတဲ့ ေယာက္မျဖစ္သူ နုိရဘီက စုစုလတ္ဘုရားမွာပန္းတင္လွဴေၾကာင္း အကုိျဖစ္သူရာဇင္နွင့္ သူ့အိမ္သားေတြကုိ တုိင္ၾကားပါတယ္။ ရာဇင္နဲ႔ေယာကၡမျဖစ္သူမ်ားဟာ စုစုလတ္သူတုိ႔အိမ္မွာပန္းတင္လွဴေၾကာင္းလည္း သိေရာ ယမ္းပုံမီးက် ေဒါသေပါက္ကြဲကာ မစုစုလတ္ကုိေခၚၿပီး ပါးေတြနားေတြရုိက္ပစ္လုိက္ၾကပါတယ္။

ၿပီးေတာ့ ရာဇင္က "နင့္ဘုရားရွိခုိးမယ့္အစား င့ါဟာႀကီးရွိခုိး” ဆုိၿပီး ပုဆုိးလွန္ၿပကာ ရွိခုိးခုိင္းပါတယ္။

မစုစုလတ္ကုိရုိက္ႏွက္တဲ့ေနရာမွာ ရာဇင္တင္မကပဲ ရာဇင့္အေမနင့္ ေမာင္နွမေလးေယာက္တုိ႔က

၀ုိင္းၿပီးရုိက္ႏွက္ၾကပါတယ္။ လူေလးေယာက္က၀ုိင္းၿပီးရုိက္ႏွက္ၾကတဲ့အတြက္ မစုစုလတ္ခမ်ာ အလြန္ နာက်င္လြန္းလွတာမုိ႔ ေအာ္ဟစ္ငုိေၾကြးၿပီး ပတ္၀န္းက်င္ကုိအကူအညီလွမ္းေတာင္းမိပါတယ္။ မစုစု

လတ္က ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ေအာ္ဟစ္အကူအညီေတာင္းရမလားဆုိၿပီး ရာဇင္တို႔မိသားစုရဲ႕ ေဒါသဟာ အထြက္အထိပ္သုိ႔ေရာက္ရွိသြားပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ အိမ္ရွိတံခါးအားလုံးကုိပိတ္ၿပီး စုစုလတ္ပါးစပ္ထဲ

သို႔ အ၀တ္စုတ္မ်ားကုိထည့္ကာ မေသမခ်င္း သတ္ၿဖတ္ပစ္လုိက္ၾကပါတယ္။

မစုစုလတ္ခမ်ာမွာလည္း မိန္ကေလးျဖစ္ေနတာကတစ္ေၾကာင္း ေလးေယာက္အားကုိ မယွဥ္ႏုိင္တာက တစ္ေၾကာင္းဆုိေတာ့ သရဲသဘက္စီးေနတဲ့ သူတုိ႔စက္ကြင္းထဲက ဘယ္လုိမွရုန္းမထြက္ႏုိင္ဘဲ အိမ္ထဲမွာ

တင္ပဲ ပြဲခ်င္းၿပီးေသဆုံးသြားပါတယ္။ ရာဇင္တုိ႔မိသားစုဟာ အလြန္လည္ၾကပါတယ္၊ ယုတ္မာတဲ့ေနရာ မွာလည္း နွစ္ေယာက္မရွိဘူးလုိ႔ေတာင္ ေျပာလုိ႔ရပါတယ္။ စုစုလတ္အေလာင္းကုိ မေတာ္တဆေသဆံုးမႈ

ေသခင္းပုံစံမ်ိဳးနဲ႔ သဲလြန္စေဖ်ာက္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားၾကပါတယ္။ တစ္ၿမိဳ႕လံုးမွာရွိတဲ့ သူတုိ႔အမ်ဳိးတူ၊ ဘာသာတူ

ေတြအားလုံးကလည္း ေငြအားလူအားနဲ႔ ၀ုိင္း၀န္းၿပီး လက္စလက္နေဖ်ာက္ေပးၾကပါတယ္။

စုစုလတ္အေလာင္းကုိ ေျမမျမဳတ္ပဲမီးသၿဂဳိဟ္ဖို႔ စီမံၾကပါတယ္။ မိခင္ျဖစ္သူေဒၚစန္းရီမွာ သူသမီးဟာ

ေသြးရုိးသားရိုးနဲ႔ ေသတာမဟုတ္မွန္းေတာ့သိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အခုအခ်ိန္မွာ အမႈဖြင့္အေရးယူမယ္ ဆုိရင္လည္း လူမ်ိဳးျခား၊ ဘာသာျခားေတြက ေငြအားလူအားနဲ႔ ဖုံးဖိထားတဲ့အတြက္ အမႈမွန္ေပၚေပါက္ ဖုိ႔မလြယ္ဘူးဆုိတာ ႀကိဳသိထားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ေဒၚစန္းရီက သမီးျဖစ္သူရဲ႕အေလာင္းကုိ ေျမျမဳတ္

ျခင္း၊ မီးသၿဂိဳဟ္ျခင္းမျပဳပဲ ပုံမပ်က္အုတ္ဂူသြင္းေပးဖုိ႔ ေတာင္းဆုိပါတယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေဒၚစန္းရီရဲ႕ ဆႏၵအတုိင္း အုတ္ဂူသြင္းၿပီးသၿဂၤဳိဟ္လုိက္ပါတယ္။

ဒီအေၾကာင္းေတြကုိ တစ္ဆင့္စကား တစ္ဆင့္နားၿဖင့္ "မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္ရွိၾကတဲ့ သံဃာေတာ္မ်ားနားထဲ သုိ႔ေရာက္ရွိသြားခဲ့ၾကပါတယ္" သံဃာေတာ္မ်ားကလည္း ညတြင္းခ်င္းစုရုံးၿပီး စုစုလတ္ရဲ႕အုပ္ဂူကုိ

ေဖာက္ထြင္းၿပီး စစ္ေဆးၾကည့္ၾကပါတယ္။

ရာဇ၀တ္ေဘးေျပးမလြတ္ဆုိတဲ့စကားအတုိင္း ရက္ရက္စက္စက္လူမဆန္စြာ သတ္ၿဖတ္ထားတဲ့ အေလာင္းရဲ႕အမႈမွန္ကား ယခုအခါဘြားခနဲေပၚလာပါေတာ့တယ္။

ဒီသတင္းစကားဟာ တစ္ခဏအတြင္းမွာပဲ တစ္ၿမိဳ႕လုံးျပန္႔ႏွံ႔သြားၿပီး တုန္လွဳပ္ေျခာက္ျခားသြားခဲ့ၾကပါ တယ္။ ၿမိဳ႕ေနလူထုေတြအားလုံးဟာ မခံမရပ္ႏုိင္ျဖစ္ကာ ေတြ႕ရာသခ်ဳႋင္းဓါးမဆုိင္းဘဲ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ဓာတ္

ျပသဖို႔ လမ္းမေပၚဆီသို႔ အသီးသီးထြက္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ အမႈိက္ကစ ျပသာဒ္မီးေလာင္



မျဖစ္ရေအာင္ အေျမာ္အျမင္ရွိတဲ့အာဏာပုိင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွ အႀကီးအကဲပုဂၢိဳလ္ မ်ားေရာက္ရွိလာၾက ၿပီး တရားခံမ်ားကုိ ဥပေဒအရထိေရာက္စြာ အေရးယူေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာၾကားေတာ့မွ ျပႆနာ ၿငိမ္းေအးသြားပါေတာ့တယ္။ အာဏာပုိင္အဖဲြ႔အစည္းမွ အၾကီးအကဲပုဂၢဳိလ္မ်ားကလည္း သူတုိ႔ရဲ႕ကတိ စကားအတုိင္း တရားခံရာဇင္ႏွင့္တကြ အေပါင္းအပါေလးဦးတုိ႔ကုိ ညတြင္းခ်င္းဖမ္းဆီးၿပီး အားႏြဲ႔တဲ့ မိန္းခေလးကုိ ေလးေယာက္၀ုိင္းၿပီး မတရားညွင္းဆဲသတ္ျဖတ္မႈနဲ႔ အသီးသီး ေထာင္ဒဏ္တစ္သက္ တစ္ကၽြန္းစီ ခ်မွတ္လုိက္ပါတယ္။

တစ္ခ်ိန္က သာယာလွပတဲ့အလုံၿမိဳ႕ေလးဟာ ယခုေတာ့ေသြးစြန္းၿပီးအက်ည္းတန္ေလခဲ့ၿပီ။ ၾကည္လင္ေအးၿမတဲ့ခ်င္းတြင္းေရဟာလည္း ေသြးေႏွာၿပီးေတာ့ ေနာက္က်ိခဲ့ေလၿပီတကား….။